Op naar Orlando!

Om half vijf in de vroege ochtend plaatste ik de koffer in de achterbak van de auto, en het kleine laptoptasje op de stoel naast me, om vervolgens via een bijna uitgestorven A2 en A9 vlotjes op Schiphol P3 te arriveren.De overvolle transferbus bracht me naar vertrekhal 2 waar ik de koffer bij een bagage drop-off point achter liet. Geen baliemedewerkster meer nodig, alhoewel ik de hulp van een blauwgeklede medewerkster wel op prijs stelde bij de schermhandelingen van zo'n zilveren kooi. Dit is echt vooruitgang en binnen no time zat ik achter m'n eerste bak koffie bij een bar achter de Electronics store in terminal 2. De Delta vlucht verliep gladjes en mooi op tijd. Ik heb me urenlang vermaakt met een interactief golfspelletje op het entertainment center bij m'n zitplaats. De eerste ronde verliep desastreus met 58 slagen over par (voor de kenners), en met het gloeiende schaamrood nog op de kaken ging de tweede ronde een stuk beter. Leesmateriaal, hazeslaapjes en de maaltijden tussendoor maakten dat de 9 uur en 7 minuten redelijk vlot verliepen.

Volgens de papieren zou er een tussenstop van ruim 2 uur volgen en ik was eerst een beetje benauwd of dat genoeg zou zijn i.v.m. het verplichte bezoek aan Immigration, Security en Customs. Dat bleek allemaal enorm mee te vallen zodat er genoeg tijd overbleef om met een turkey roll en flessewater in een comfortabele stoel bij de gate het massaal passerende publiek te bekijken. Daar heb ik me goed mee vermaakt, want wat je in zo'n uurtje voorbij ziet lopen is kostelijk: van zakenlieden strak in het pak tot beachboys met strooien hoed en flipflops aan de voeten. Niemand kijkt daar ook maar ergens van op.

Op de tweede vlucht, anderhalf uur naar Orlando, had ik de hele rij van 3 stoelen voor mezelf. Volgens m'n ticket hoorde ik op de stoel naast het gangpad te zitten, maar toen ik merkte dat er geen buren waren verkaste ik naar de raamstoel. Voor me zat een grote amerikaan die op een gegeven moment z'n stoelleunig een standje naar achteren zette waardoor ik bijna klem kwam te zitten. Hij verontschuldigde zich direct omdat z'n stoel defect bleek. Niet lang daarna ging ook de stoel van de dame naast hem gek doen, en dat leverde de nodige hilariteit op. Na een korte stoelendans zat een familie van drie fijn naast elkaar op de 3 stoelen voor mij, en de grote amerikaan op de gangpadstoel naast me. Joe kwam uit Alaska en ging bij z'n moeder op bezoek in Ocala, Florida. Toen ik hoorde dat hij uit Anchorage kwam volgde er een leuk gesprek over het mooie Alaska, waar ik jaren geleden een schitterende campertocht heb gemaakt. Joe stond op het punt zijn woning te verkopen voor de lieve som van 300.000 dollar, waarna hij zich bij z'n vrouw gaat voegen die al in Kansas woont, in de buurt van hun kinderen en kleinkinderen. Joe, die goed geld heeft gemaakt in de olie industrie, gaat daar samen met haar een heel nieuw leven beginnen. Good for him! Het was net of ik een goeie vriend ontmoette in het vliegtuig en dat gevoel bleek wederzijds. Onnodig te zeggen dat die vliegreis omvloog, om in luchtvaarttermen te blijven.

Bij Alamo toch een upgrade naar een premium auto genomen. Na het 'speciale' aanbod van de baliemederwerker aarzelde ik, zeggende dat een fullsize ook wel ok is, waarna de meerprijs steeds naar beneden werd bijgesteld. Er ging zelfs nog een Delta korting vanaf ;-).  Aarzelen werkt! Dus voor een schamele 100 dollar meer voor 11 dagen heb ik nu een prachtige Ford voor de deur staan. Eerst moest ik nog langs het Homes Welcome Center, waar Keiley de Boer (trots op haar hollandse voorouders) me de paperassen meegaf met het adres van het huis en de lockboxcode. Met een voederzak vol Burger King lekkers stond ik niet veel later voor het huis, een prachtig en ruim huis met veel privacy.
Op dit moment, tegen twaalven 's avonds, heb ik nog maar 3 uur geslapen. Ik voel de man met de hamer al aankomen, maar deze tussenstop is net genoeg om dit eerste verslag te maken. De eerste foto's, snel tussen de aankomsthandelingen door geschoten staan nog op m'n mobiel, dus die volgen wat later. Wordt vervolgd!